نفس عمیقی کشید ، صورت خود را با آغوش خود پوشاند و به اتاق چرخید. او انتظار داشت هر لحظه از منقار و پنجه های تیز احساس اشک کند ، اما هیچ اتفاقی نیفتاد. به دست نخورده رسید. او دسته را کشید ، اما قفل شده بود.
دو نفر دیگر به دنبال او بودند. آنها در را محکم زدند و به او پیاده کردند ، اما حتی وقتی که هرمیون پیانو نواز Alohomora Charm را امتحان کرد ، جوانه نمی زند.
ران پیانو نواز گفت: "حالا چی؟"
هرمیون پیانو نواز گفت: "این پرندگان ... آنها فقط برای تزیین نمی توانند در اینجا باشند."
آنها پرندگان را مشاهده می کردند که به بالای سر بلند می شوند ، درخشان می شوند؟
هری پیانو نواز ناگهان گفت: "آنها پرنده نیستند!" "آنها کلید هستند! کلیدهای بالدار - با دقت نگاه کنید. بنابراین این بدان معنی است ... "او به اطراف اتاق نگاه کرد در حالی که دو نفر دیگر در گله کلیدها جمع شده بودند. "... بله - نگاه کنید! جاروها باید کلید درب را بگیریم! "
"اما صدها نفر از آنها وجود دارد!"
ران پیانو نواز قفل روی درب را معاینه کرد.
"ما به دنبال یک لباس بزرگ قدیمی و قدیمی هستیم - احتمالاً نقره مانند دسته."
هرکدام یک جارو را به دست گرفتند و به هوا پرتاب کردند و به میان ابر کلیدها رسیدند. آنها چنگ زدند و چسبیدند ، اما کلیدهای خیره‌کننده آنقدر سریع خندید و غواص شدند ، گرفتن یکی از آنها تقریباً غیرممکن بود.
با این وجود ، هری پیانو نواز جوانترین جستجوگر قرن نبود ، اما به هیچ وجه. او برای کشف چیزهایی که دیگران انجام نمی دادند دست و پنجه نرم کرد. پس از یک دقیقه بافندگی در گرداب پرهای رنگین کمان ، او متوجه یک کلید بزرگ نقره ای شد که دارای یک بال خم شده است ، گویی که قبلاً گرفتار شده و تقریباً درون چاله کلید قرار گرفته است.
"آن یکی!" "آن بزرگ - آنجا - نه ، با بالهای روشن و آبی روشن - پرها همه در یک طرف خرد شده اند."
ران پیانو نواز در مسیری که هری پیانو نواز به آن اشاره کرده بود ، با سرعت حرکت کرد ، به سقف سقوط کرد ، و تقریباً از جارابش افتاد.
هری پیانو نواز تماس گرفت و گفت: "باید به آن نزدیک شویم!" "ران ، شما از بالا به آن می روید - هرمیون پیانو نواز، در زیر بمانید و جلوی آن را بگیرید - و من سعی خواهم کرد که آن را بگیرم. همین الان!"
به تدریج ، اتاق خالی شد و مردم هنگام خوابیدن به رختخواب رفتند.
با بهتر شدن لی جوردن ، کش و خمیازه کشید و گفت: "بهتر است روپوش را بدست آور". هری از طبقه بالایی به خوابگاه تاریک خود فرار کرد. او ربا را بیرون کشید و بعد چشمانش روی فلوت افتاد که هاگرید برای کریسمس به او داده بود. او آن را برای استفاده در Fluffy جیب کرد - او احساس نمی کند مثل خواندن باشد.
او به اتاق مشترک برگشت.
"ما بهتر است این لباس را بپوشیم ، و مطمئن شویم که هر سه ما را تحت پوشش قرار می دهد - اگر Filch یکی از پاهای ما را به تنهایی سرگردان کند -"
کتاب های اخیرا اضافه شده:
صدایی از گوشه اتاق گفت: "چیکار میکنی؟" نویل از پشت یک صندلی صندلی ظاهر شد و Trevor را به وزغ گره زد ، و انگار که او قصد آزادی دیگری را داشته است.
هری گفت: "هیچ چیز ، نویل ، هیچ چیز" ، با عجله لباس پشت سرش را گذاشت.
نویل به چهره های گناهکار آنها خیره شد.
او گفت: "شما دوباره بیرون می روید."
هرمیون گفت: "نه ، نه ، نه". "نه ما نیستیم. چرا به رختخواب نمی آیی ، نویل؟ "
هری ساعت گذشته به پدربزرگ نگاه کرد. آنها دیگر نمی توانستند هدر بدهند ، اسنپ ممکن است اکنون بخوابد با یک کرکی بخوابد.
نویل گفت: "شما نمی توانید بیرون بروید ، شما دیگر گرفتار نخواهید شد. گریفیندور حتی بیشتر دچار مشکل خواهد شد. "
هری گفت: "شما نمی فهمید ،" این مهم است. "
اما نویل به وضوح خودش را برای انجام کاری ناامید محصور کرد.
وی گفت: "من به شما اجازه نمی دهم این کار را انجام دهید." "من - من با شما می جنگم!"
"نویل ،" منفجر شد رون ، "از این سوراخ دور شوید و احمق نباشید -"
نویل گفت: "به من احمق نگو!" "من فکر نمی کنم شما باید قوانین دیگری را زیر پا بگذارید! و شما کسی بودید که به من گفتید بایستید در برابر مردم! "
ران با تعجب گفت: "بله ، اما برای ما نیست." "نوویل ، شما نمی دانید چه می کنید."
او یک قدم جلوتر رفت و نویل Trevor وزغ را که از چشمش بیرون زد ، انداخت.
"نویل پس از آن ، سعی کنید و به من ضربه!" "من آماده ام!"
هری رو به هرمیون کرد.
وی گفت: "کاری انجام دهید".
هرمیون قدم به جلو گذاشت.
او گفت: "نویل ، من واقعاً واقعاً متاسفم."
گره خود را بالا برد.
او با اشاره به "نویل" ، گریه کرد: "Petrificus Totalus!"
اسلحه های نویل به طرف او می چسبید. پاهایش به هم می چسبید. تمام بدن او سفت و سخت بود ، او در جایی که ایستاد نوسان کرد و سپس روی تخت روی صورتش صاف شد ، مانند تخته ای محکم.
سال گذشته جایزه ادبی پلنتا به شانتیاگو پستگیلو، نویسنده اسپانیایی برای
رمان «یو، جولیا» که بر اساس زندگی جولیا دومنا، امپراطور رومانی نوشته
شده بود تعلق گرفت.
خاویر سرکاس، نویسنده 57 اسپانیایی، نویسنده و استاد دانشگاه خیرونا
اسپانیا است. رمان «سربازان سالامیس» مهم‌ترین اثر نویسنده اسپانیایی است
که در سال 2001 منتشر شد و تاکنون به 20 زبان در دنیا از جمله فارسی ترجمه
شده است.